Karczma sądowa

Jeszcze na przedwojennych pocztówkach z Domanic ten pochodzący z 1821 roku, ustawiony kalenicą do ulicy duży budynek (nad drzwiami znajduje się kamienny zwornik z datą) nazywany był Gerichtskretscham (Karczma sądowa). Swą nazwę zawdzięcza funkcji, jaką pełnił do połowy XIX wieku. Być może stanął w miejscu starszego budynku, gdzie wcześniej zbierał się wiejski sąd.
Chłopi podlegali sądownictwu sprawowanemu przez pana, właściciela majątku. Wybierał on ławników spośród mieszkańców, którzy wraz z sołtysem pilnowali przestrzegania prawa i przepisów nadanych przez pana. W 1742 roku sąd w Domanicach wydał wyrok skazujący dwóch katolickich chłopów, którzy dopuścili się zniewagi na tle religijnym, na opuszczenie miejscowości. Ich domy i grunt przejęto, a po zburzeniu budynków ziemię przeznaczono pod budowę ewangelickiego kościoła.

Na specjalnych zebraniach w budynku na piętrze, gdzie znajdowała się dawniej duża sala, zbierali się domaniccy chłopi, aby wysłuchać nowych zaleceń właściciela wsi. Mogły one dotyczyć różnych dziedzin życia, np. zakazu wałęsania się nocą po miejscowości. Dopiero w 1850 roku w państwie pruskim zniesiono całkowicie poddaństwo osobiste i gruntowe chłopów.
Powojenni właściciele obiektu dzierżawili dużą salę, w której odbywały się zabawy wiejskie, wesela i różne uroczystości. Obecnie wnętrze jest mocno przebudowane i podzielone na mieszkania.

Sfinansowano w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 dla operacji realizowanych w ramach projektu grantowego Stowarzyszenia „Slężanie-Lokalna Grupa Działania”